تب خونریزی دهنده کنگو - کریمه در استان سیستان و بلوچستان، مطالعه مورد شاهدی خصوصیات اپی دمیولوژیک

هدف : مشخص کردن ممترین راههای انتقال، الگوی انتقال و خصوصیاتد اپی دمیولوژیک تب خونریزی دهنده کنگو – کریمه در ایران. طرح : مطالعه مورد – شاهد بر پایه جمعیت. روش : در این مطالعه، 24 بیمار که از شهرستانهای زابل و زاهدان در استان سیستان و بلوچستان به مرکز مدیریت بیماریها گزارش شده‌اند با 300 شاهد که به روش «نمونه‌گیری خوشه‌ای» از کل جامعه همان شهرستانها انتخاب شدند، مقایسه شده‌اند. متغیرهایی که مورد بررسی قرار گرفتند عبارت‌اند از : سن، جنس، محل زندگی، تعداد سالهای تحصیل، داشتن محلی خاص برای نگهداری احشام در منزل، سابقه نگهداری احشام در منزل. تجزیه و تحلیل آماری: استفاده از نسبت شانس، آزمون مربع کای و ضریب خطی منطقی. نتایج : صفاتی که تعیین کننده افزایش شانس ابتلا به این بیماری بودند عبارتند از : سابقه ذبح دام (91/25-21/2) 57/7=OR، گروههای شغلی پرخطر (کار در سلاخی، چوپانی و کشاورزی) (43/25-97/0) 97/4= OR داشتن سابقه گزش کنه (24/1202-32/9) 89/105=OR سن بالاتر از 40 سال (26/50-06/1) 32/7= OR. نتیجه‌گیری : نتایج این مطالعه نشان می‌دهد الگوی عوامل خطر و گروههای در معرض خطر در ایران تفاوت عمده‌ای با سایر نقاط دنیا ندارند.